ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กริก, กริ๊ก '

    กริก, กริ๊ก  หมายถึง [กฺริก, กฺริ๊ก] ว. เสียงของแข็ง เช่น แก้ว โลหะ กระทบกัน.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กริกกริว

    [กฺริกกฺริว] ว. ขี้ริ้ว, เลว, เช่น โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว. (ลอ).

  • กริกกรี

    [กฺริกกฺรี] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. มีทีท่าเจ้าชู้.

  • กริ่ง ๑

    [กฺริ่ง] น. เครื่องบอกสัญญาณมีเสียงดังเช่นนั้น; เรียกพระเครื่องที่ทําด้วยโลหะ ข้างในกลวง มีก้อนโลหะคลอนเขย่าดังกริ่ง ๆ ว่าพระกริ่ง.[กฺริ่ง] ก. นึกแคลง, นึกระแวง, นึกสงสัย.

  • กริ่งเกรง

    ก. ระแวงกลัวไป.

  • กริ่งใจ

    ก. นึกแคลงใจ.

  • กริ๊ง

    [กฺริ๊ง] ว. เสียงแหลมเบาอย่างเสียงของแข็งเช่นแท่งโลหะกระทบกัน.

  • กริงกริว

    [กฺริงกฺริว] ว. เล็ก เช่น มนุษย์น้อยกริงกริวผิวเนื้อเหลือง.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒